Januari 2007

Voor diegenen die willen weten hoe het onze “Stichting Steun de Mayas” financieel vergaat het volgende.

Tot op heden wordt Centro Maya gefinancierd uit donaties van particulieren.

Adam Kelly (een van de initiatiefnemers van deze opvang voor gehandicapten) nam daarvan het grootste deel voor zijn rekening. Voornamelijk uit door hem bijeengebracht geld, werden de maandelijkse vaste lasten betaald. Bij zijn laatste bezoek aan San Juan gaf Adam ons te kennen dat hij na vijf jaar betrokkenheid zijn bijdrage wilde stoppen. Overtuigd als wij zijn van de waarde van het centrum, besloten Ruth en ik daarop het stokje over te nemen. Omdat wij een jaar daarvoor al gestart waren met een studiefonds werd het daardoor wel noodzakelijk de hulp van anderen, op grotere schaal dan tot dan toe, te vragen. Om die reden besloten we daarop een stichting in het leven te roepen.

In september 2006 begonnen wij de eerste betalingen te doen uit de door onze stichting ontvangen gelden. Zowel van de donaties (tot heden) als van de uitgaven, gedurende de maanden september tot en met december, geef ik hierbij een overzicht.

Bij de donaties vermeld ik slechts de initialen en woonplaats van de gever. De door U gedane schenking zult U dus terug kunnen vinden.

Van de uitgaven houden we een zo volledig mogelijke boekhouding bij. Daaruit heb ik voor dit verslag een uitreksel gemaakt.

Als wij in maart voor een half jaar naar Holland terugkeren, laten wij een vertrouwenspersoon in Guatemala maandelijks een vast bedrag over maken op de rekening van het centrum. Met deze vertrouwenspersoon staan wij in contact, ook gedurende ons verblijf in Holland.

Bij terugkomst in Guatemala geeft de penningmeester van het “Comité de Padres” inzage in de gedurende onze afwezigheid gedane betalingen.

De maand januari zal een relatief dure maand worden omdat dan het schooljaar begint en de post “scholing” groot zal zijn.

Voor het financieel verslag verwijzen wij u naar "Bijdragen"

April 2007

Een van de geneugten van het weer thuis zijn is het uitgebreid kunnen volgen van het wereldnieuws, iets waar we tijdens het verblijf in Guatemala niet aan toekomen. Nog maar nauwelijks bekomen van de lange vliegreis nestelden wij ons dus voor de TV. om te beginnen aan een inhaalslag op dit gebied.  Er viel heus het een en ander aan positief nieuws te noteren. Een nieuwe regering, met een wat socialer inslag dan de vorige, bestuurt ons land en vele jaren na de bijeenkomst van de “Club van Rome” groeit er nu toch eindelijk een groter bewustzijn voor wat betreft de toekomst van onze planeet. Onze vorige minister van vreemdelingenzaken zit in de bankjes van de oppositie en het huidige kabinet probeert haar hardvochtig beleid een wat menselijker gezicht te geven. Zelfs het weerbericht stemde tot tevredenheid, in ieder geval op de korte termijn.

De actualiteitenrubriek bedierf echter de stemming. Mugabe terroriseert nog steeds de bevolking van Zimbabwe. Bootvluchtelingen, op weg naar Jemen, zijn door bemanningsleden overboord geranseld. Het gaat fout in Irak en de bevolking ontvlucht in groten getale het land. Hongersnood in…

En dan realiseer ik me weer hoe vaak je hier in machteloosheid voor de televisie zit terwijl je de ellende van de hele wereld over je heen krijgt. En..... hoe plezierig het is om in Guatemala te werken aan de toch wel afgebakende taak die we daar op ons hebben genomen!

Centro Maya

Er zijn na afloop van ons verblijf zeker een paar belangrijke ontwikkelingen te melden.

• Dalila, onze onderwijzeres, verliet in het begin van het jaar i.v.m. privé omstandigheden het centrum. Eva, tot dat moment directeur, gaf te kennen graag haar plaats te willen innemen.

We moesten dus op zoek naar een nieuwe directeur. Het is in Guatemala niet ongebruikelijk voor het invullen van een vrijgekomen werkplek uitsluitend binnen de kring van familie en vrienden te gaan zoeken. Op ons aandringen werd het echter een “open sollicitatie”. Op strategische plekken in het dorp plakten wij ons pamflet met het verzoek aan geïnteresseerden, van 28 jaar of ouder, zich te melden. Tijdens de sollicitatiegesprekken kregen wij een telefoontje dat het niet onvoordelig zou zijn om iemand te kiezen die van de partij van de burgemeester is. Uiteindelijk werd het Juana, onderwijzeres van beroep en politiek onafhankelijk

• Het ministerie van onderwijs gaat vanaf april een deel van het salaris van de onderwijzeres betalen. Hierdoor komt wat geld vrij voor andere zaken.

• Op initiatief van Dr. Mercedes (Senderos de Maíz) gaan een aantal kinderen met gehoor en spraakproblemen twee dagen in de week naar een school voor doven en slechthorenden in Quetzaltenango. De ouders kunnen de kinderen daarbij vergezellen om les te krijgen in de officiële gebarentaal. De bus van het centrum wordt hierbij gebruikt voor het vervoer.

• Vorig jaar is besloten om een aantal kinderen een of twee middagen per week te laten werken in Super Quick, de plaatselijke supermarkt. Aanvankelijk gebeurde dit steeds onder toezicht van een vrijwilliger maar na verloop van tijd was dit in de meeste gevallen niet meer nodig. Ricardo bleek in de drukke winkel teveel afgeleid te worden en voor hem hebben we dus een rustiger werkomgeving gezocht. Hij helpt nu bij de bakker. Natuurlijk verdienen ze hier ook wat mee. Na afloop van een middag werken kunnen zij zich melden op het gemeentehuis waar Don Juan, de voorzitter van het Oudercomité, een uitbetaling doet. Jeanne (U.S.) die met dit project is begonnen neemt de “salarissen” voor haar rekening.

• Laura, een van onze pupillen, is niet alleen een gewilde kracht bij Super Quick maar ook op het centrum groeit ze uit tot een waardevolle hulp voor de kindermeisjes, Victoria en Maria. Voorlopig wordt aan het eind van de maand haar inzet steeds beloond met een kledingstuk. Maar er is haar een vast salaris in het vooruitzicht gesteld mits wij bij terugkomst in augustus kunnen vaststellen dat alle betrokkenen tevreden zijn.

• De kinderen uit San Pablo worden ’s morgens rond half negen opgehaald en ‘s middags weer thuis gebracht. Dit jaar hebben we echter een uitzondering gemaakt voor de ernstig gehandicapte en ondervoede Domingo. Tussen de middag blijft een van de vrijwilligers met hem achter en voorziet hem van een behoorlijke maaltijd. Op het eind van de middag gaat Domingo onder begeleiding van een vrijwilliger in een “tuk-tuk” (kleine driewielige taxi) naar huis. Het brengt natuurlijk extra zorg en kosten met zich mee maar dat valt in het niet bij de verbetering van de kwaliteit van zijn leven.

• Het centrum heeft nu de beschikking over drie laptops en het animo om daarmee te spelen is groot. Tevens is er een computercursus Engelse taal. Sommige kinderen, o.a. Domingo en Manuel, zijn daar heel gemotiveerd mee bezig. Wél is het natuurlijk een voortdurende bron van zorg de computers en de cursus de behandeling te geven die ze verdienen….

• Ook op andere wijze proberen we sommige kinderen wat spreekvaardigheid in de engelse taal bij te brengen. We doen dit door middel van een groepsgesprek waaraan kinderen en vrijwilligers deelnemen. Het gaat allemaal nog wat schuchter maar er zit muziek in.

• Lisa van Hemert, docente fysiotherapie, bezocht het centrum in maart. Gedurende een week begeleidde zij er haar oud leerling, onze fysiotherapiste Elvira en ze gaf heel wat nuttige tips. Ze heeft beloofd in april nog eens een week te komen.

• Via dr. Mercedes kwam Alejandra bij het centrum. Zij is vrijwel afgestudeerd als psychologe en gaat nu haar stage op het centrum doen. Gedurende acht maanden hoort zij tot onze vrijwilligers. Een plezierige bijkomstigheid is dat ze tevens de studie logopedie gedaan heeft, zodat het centrum gedurende haar verblijf ook op dat gebied van haar diensten gebruik kan maken.

Zijn er nog leuke plannen voor de toekomst? Ja zeker…, al zullen we ongetwijfeld bij de praktische uitvoering nogal eens tegen problemen aanlopen. Maar laat ik ze toch maar even noemen.

• Op verzoek van Elvira wordt er gewerkt aan een buitenbadje waarin zij sommige kinderen zal gaan behandelen. Liggen in warm water werkt voor iedereen natuurlijk ontspannend maar het gaat hierbij speciaal om de kinderen van wie de ledematen en de spieren ernstig verstijfd zijn. Momenteel wordt de katholieke kerk in het dorp afgebroken om plaats te maken voor een groter gebouw. (Alleen de beeldbepalende voorgevel blijft behouden) Een flink aantal van de adobe stenen hebben we gered om ze te gebruiken voor de constructie van het bad. Het is de bedoeling dat het bad gevuld wordt met water dat in zwarte buizen op het dak door de zon verwarmd wordt.

• De door Fabio met zoveel zorg ingerichte tuin is nu van een dikke laag vruchtbare grond voorzien. Bij het verbeteren van de aarde leverden de paarden van het dorp een aanzienlijke bijdrage. Onder leiding van Raul is begonnen met het opnieuw inzaaien en beplanten en we hopen over enige tijd enkele restaurantjes in San Pedro van onze verse producten te kunnen voorzien.

• Een aantal vrijwilligers uit Italië en Spanje is geld aan het inzamelen voor de aankoop van een wasmachine met droger. Met oog op het toenemende toerisme is het aantrekkelijk een wasserette te beginnen en zo het centrum financieel wat onafhankelijker te maken. Bovendien zal het werk van de kindermeisjes er een stuk makkelijker door worden.

En wat zijn zoal die problemen?

• Aanvankelijk werd het nieuwe centrum provisorisch van elektriciteit voorzien via over de grond lopende draden. Dit was een onaanvaardbare situatie, gevaarlijk voor de kinderen en onhoudbaar in de natte tijd. Terwijl er nog over een oplossing werd gepraat is de bedrading echter al meegenomen door mensen die er de waarde van inzagen. De burgemeester heeft beloofd de zaak op te lossen. Hij is op zoek naar de financiële middelen.

• Enige weken zat het centrum zonder water. De ouders hebben inmiddels de handen ineengeslagen en zijn aan het spitten gegaan. Er ligt nu op veilige diepte onder de grond een leiding en helder water is in ruime mate aanwezig.

• De sloten op de stalen deuren zijn van slechte kwaliteit. Er is al een keer ingebroken en wat gereedschap is verdwenen. Aan een oplossing wordt gewerkt.

• Eind maart waren er te weinig vrijwilligers om Domingo ook gedurende de middag op het centrum te houden. Het wisselende aantal vrijwilligers is vaak een bron van zorg. We streven er dan ook naar om het centrum over enige jaren geheel met Guatemalteken te laten draaien. Zover is het echter nog niet. Momenteel heeft het centrum vijf full time en twee part time medewerkers.

Het Studiefonds.

Dat het geen slecht idee was om iemand uit de dorpsgemeenschap te laten studeren voor maatschappelijk werkster blijkt wel uit het feit dat nu ook de burgemeester aan twee personen een beurs voor deze studierichting heeft verstrekt. Dat het in dit geval gaat om zijn echtgenote en zijn zuster doet hier niet ter zake.

Merlyn heeft haar eerste studiejaar met mooie resultaten afgerond en zij is voor ons een uiterst waardevolle medewerkster bij het verstrekken van de studiebeurzen. Veel tijd heeft zij besteed aan het inventariseren van de organisaties die beurzen verstrekken en hun cliënten. Gelukkig kwam zij vrijwel geen doublures tegen. Slechts in een enkel geval bleken wij voor een gering bedrag “bij de neus te zijn genomen”.

Voor zover mogelijk wordt het schoolgeld rechtstreeks aan de scholen afgedragen. Schoolbehoeften en eventueel schoolkleding worden door Ruth of Merlyn samen met de student aangeschaft. Ongeveer 70 personen worden momenteel door ons geholpen. De vraag is echter vele malen groter. Een verzoek om op onze kosten voor arts te mogen studeren moesten we afwijzen omdat dit ons budget ver te boven zou gaan. Toch onderkennen wij dat het een geweldige aanwinst zou zijn voor het dorp om bijvoorbeeld een arts of een vroedvrouw uit de eigen gemeenschap te hebben. Ook op het gebied van gezinsplanning zou op deze manier veel te winnen zijn.

Sociale hulp.

Vaak komen mensen rechtstreeks met een verzoek om hulp bij ons maar ook worden we door Merlyn geattendeerd op schrijnende gevallen. Waar mogelijk helpen we dan, soms financieel, soms verwijzen we door.

Wat voorbeelden:

• Enkele families worden geholpen door ze maandelijks een voedselpakket te geven.
• Een te vroeg geboren kind, van wie de moeder tijdens de bevalling overleed, krijgt via ons de (dure) voeding. Haar twee zusjes hebben we opgenomen in ons studiebeursproject.
• In een huis waar de schoorsteenpijp binnenskamers uitkwam en een kind astmatische verschijnselen vertoonde betaalden we de kosten voor het verleggen van de pijp.
• In een huis zonder ventilatiemogelijkheden lieten we afsluitbare openingen aanbrengen.
• In een geval van acute blindendarmontsteking bekostigden wij (omdat de ambulance in reparatie was) het vervoer per auto.
• Wij betaalden de reiskosten van de ouders voor bezoek aan een ernstig ziek kind dat in het ziekenhuis van de hoofdstad verbleef.
• Voor een overleden kind betaalden wij het kistje.
• De ouders van een kind met leukemie brachten we in contact met Dr. Mercedes die de bekostiging en de organisatie van de medische hulp op zich heeft genomen.

Toegegeven, het is hulp op kleine schaal maar... voor de mensen die het betreft  van grote waarde!